Formy

Spotkania z terapeutką_ą mogą przyjąć formę: [1] konsultacji, [2] psychoterapii indywidualnej, [3] psychoterapii grupowej, [4] psychoterapii pary oraz [5] psychoterapii rodziny.

Pod określeniem "konsultacja" rozumie się zazwyczaj spotkanie trwające ok. 50 min. (w przypadku par ten czas wydłuża się do ok. 1,5 godziny), służące omówieniu trudności klientki_a oraz mające dostarczyć wskazówek, co do możliwości i sposobów rozwiązania wspomnianych problemów. Zwykle odbywają się 1-3 konsultacje o takim "doraźnym" charakterze. Jednak "konsultacjami" nazywa się także ten rodzaj kontaktu terapeutka_a-klient_ka, który poprzedza rozpoczęcie psychoterapii. Spotkania te dają możliwość wzajemnego poznania się klientki_a oraz terapeutki_y, określenia tematu do pracy terapeutycznej oraz ewentualnego podjęcia decyzji o dalszej współpracy.

Psychoterapia indywidualna to regularne spotkania klientki_a oraz terapeutki_y, odbywające się przez krótszy (zwykle kilkanaście tygodni), bądź dłuższy czas (często ponad rok) - mówi się wtedy o terapii, odpowiednio, krótko- i długoterminowej. Długość kontaktu terapeutycznego zależy od charakteru trudności zgłaszanej przez klientkę_a. Sesje prowadzonej przeze mnie terapii indywidualnej odbywają się zwykle raz w tygodniu i trwają ok. 50 min.

Psychoterapia grupowa to regularne spotkania grupy klientek i klientów z terapeutką_ą. Podobnie, jak w przypadku terapii indywidualnej, mogą one mieć charakter krótko-, bądź długoterminowy. Prowadzone przeze mnie spotkania grup terapeutycznych odbywają się raz w tygodniu i trwają 2-2,5 godziny.

Psychoterapia pary służy rozwiązaniu trudności, które są raczej właściwością relacji dwóch osób, a nie każdej ze stron z osobna (rozwiązywaniu specyficznych trudności danej_go partnerki_a służy terapia indywidualna). Spotkania prowadzonej przeze mnie terapii par odbywają się raz w tygodniu i trwają ok. 85 min. Mogą one mieć charakter krótko- lub długoterminowy.

Psychoterapia rodzin służy poradzeniu sobie z trudnościami przez rodzinę. Problemy poszczególnych członków rodziny rozpatrywane są przez pryzmat łączących ich relacji. Tej formy psychoterapii nie prowadzę.

Uważam, że podjęciu najtrafniejszej decyzji, co do formy przyszłej psychoterapii, służy zgłoszenie się na wstępną konsultację. Omówienie określonej trudności wspólnie z terapeutką_ą, postawienie hipotez, co do sposobu jej powstania, ułatwia wybór najlepszej formy pomocy i wsparcia.